Groene rust - rust groen

Als de natuur je dwingt om te rusten, om tot rust te komen, dan gehoorzaam je maar beter. Noodgedwongen probeer ook ik in deze dagen te rusten. 

'Rust roest', is me van thuis uit altijd meegegeven. Rusten is dus een héél moeilijke opdracht voor me (let op mijn woordkeuze : opdracht :-)). Lezen lukt niet, schrijven ook niet (echt waar). Wat wel lukt, is naar buiten kijken, naar dat mooie groen in alle kleurschakeringen, en dat groen in me opnemen. Ook letterlijk dan. 

Ik heb zonet verse muntblaadjes geplukt voor een verkwikkende afternoon-tea... en ik neem de natuur in me op, word één met de natuur in me en rond me. 

No worries, dit is geen hallucinatie als gevolg van een verkeerd gebrouwen kruidentheetje... wel het besef dat mijn tuin me altijd rust zal brengen... of ik nu wil of niet. 

Nou, van die gedachte word ik weer helemaal rustig ! Me happy !