Voor een zonne-bloem van een vrouw !

Deze blog-tekst heb ik reeds in 2016 gepubliceerd. 

Graag deel ik hem opnieuw met jullie naar aanleiding van het plotse overlijden van mijn allerliefste nicht, wiens lievelingsbloem de zonnebloem was. 

Rust zacht, Sabine (+23 september 2019) ...

"Oktober... en die blogt over... zonnebloemen ?!", hoor ik je nu denken.

Hé ja, ik geef je gelijk, maar het is nu eenmaal dé bloem die momenteel in onze moestuin floreert : torenhoog triomfeert ze, die Helianthus !

Toen mijn baby-zonnebloemen in juni nog volledig opgevreten waren door slakken (zie http://loustuinhoekje.blogspot.be/2016/06/en-toen-ging-het-mis.html), liet ik de natuur haar gang gaan en liet -wat ervan over bleef staan- met rust. En warempel, enkele baby'tjes zijn toch nog uitgegroeid tot flinke kerels en scheren nu hoge toppen. Het is moeilijk de verleiding te weerstaan om de bloemen af te knippen en in een vaas te zetten voor een zomertafereel binnnenshuis. 

Zonnebloemen zijn voor velen een enorme inspiratiebron. Ze inspireren niet alleen negentiende-eeuwse kunstschilders, maar ook hedendaagse wetenschappers. In Spanje bijvoorbeeld is de constructie van een zonneënergiecentrale gebaseerd op het model van de zonnebloem. Honderden spiegels, in de vorm van een zonnebloem, vangen er het zuiders zonlicht op. De zaadjes in het hart van de zonnebloem zijn volgens de reeks van Fibonacci gerangschikt : elk deeltje is de som van de twee voorgaande deeltjes. Energiecentrales die volgens dit model gebouwd zijn, zouden blijkbaar ook efficiënter werken. 

Niet alleen supergetalenteerde mensen kunnen de zonnebloem als rolmodel gebruiken. Jij en ik kunnen dat ook. Zoals de zonnebloem de hele dag zich naar de zon toekeert, wil ook ik met een glimlach door het leven gaan... zo lang, totdat de zon ondergaat !

Geniet met volle teugen van de nazomer !