Citroenenoogst

Het voelt ergens surreëel aan. Net voordat we de eerste echte winterprik voelden, heb ik de citroenen van ons citroenboompje geplukt. Tijdens de pluk bracht een aangenaam maar vluchtig citrusparfum me terug naar onbezorgde vakanties. De zonnegele vruchten geven een instant zomergevoel net nu het buiten zo koud en somber is. Ik heb ze dan ook in een passende zuiderse schaal met blauw Portugees mozaïekwerk gelegd. Hier liggen ze te genieten van de schaarse zonnestralen die zich door het keukenraam werpen.

In de zomer zou ik een resem recepten met deze fruit-minions uit mijn zonnehoed kunnen toveren : citroensorbet, citroenparfait, dressings, vruchtenlimonade, enz... nu is het me een raadsel. Misschien moet ik de ochtend maar eens beginnen met een glas lauw water met versgeperst citroensap, zoals menig vrouwentijdschrift reeds aanraadde. Maar neen, geef mij in deze donkere koude periode maar mijn kop dampende thee om wakker te worden. Ik moet echter vooral aan de weldaden van de citroen denken : al die vitamine C die een winterlichaam zo hard kan gebruiken. Elke ochtend wat citroensap door mijn sinaasappelsap mengen...  ik denk dat ik dat maar ga doen. Laat jullie toverkracht maar werken, kleine minions ! 

Elk winters ideetje voor deze zomervrucht is welkom !